Horstedt ligg op de Bredtstedt-Husumer Geest. Dat is een ganz sandige Saak, over ünner de Sand is een dicke Mergelschicht. Dat Land is överall platt un so steiht bi anholden Regen so männich Stück Land ünner Water.

Vun Natur ut is de Grund moger un hett wenig Nehrstoffe. Unse Vörfohren hett dat nich jüüst goode Grundlogen för de Landwirtschaft bröcht. Grote Deele vun unse Gemeende ween noch an´t Enne vunt´t 19. Johrhunnert mit Heide bewussen.

All jümmers wurn de Waterlööp mit de anslutende, nehrstoffrieke Överswemmungsland vun de Minschen brukt för dat Veeh. De Ossenweg, een Driftweg vun Dänemark na Hamburg, föhrte midden dör Horstedt an de Beek lang.

De Horstedter Beek hett in´t Nordwesten in de Arlau münnt. Langs de Beek worn de eersten Wohnhüüser buut (Heidacker, Sievertsburg).

Aver wi jümmers, allens hett goode un slechte Sieden. Dat de Wischen düngende Hochwater hett de Bewirtschaftung bös swoor makt. Mannichmal swumm sogor dat Heu weg.

Fröh worr överleggt, wi man dat Water in Griff kreeg. Mit´e künstliche Düngung weer man uk nich mehr afhängig vun´e mit dat Water heranbröchten Nehrstoffe. Do worr de Beek, wie so veele annere ok, utbuut, d.h. deeper und grode makt, domit dat Water gauer aflööp.

Nu weer man lang nich mehr so afhängig vun dat Wedder.

Ok de Heid worr urbor makt. Ok wenn de Ünnergrund blots wenig Kalk entheel, man grov de Mergel ut un bröchte em op de Acker. Noch vundaag kann man de Sporen davun in de Landschop wedderfinden (Mergelkuhlen), midünner sogor in de Straatennomen (Lehmkuhlenweg).

Damit de sandige Grund bi´t Ackern nich wegfloog, un wegen de Verkoppelung an´t Enne vun´t 19. Johrhunnert, hett man Wälle opschüttet un beplantet. Op disse Oort un Wies sind de noch hüütigendaags bestahenden Knicks to Stande kamen. Over de Grund weer grootendeels so sandig, dat Bööme hier nich wussen kunnen. Dorum givt dat bi uns noch een ganze Deels Wälle, de eegentlich blots een Degradationsstadium vun de Heide dregen.

De Tid bliev nich bi Minsch un nich in de Natur stahn. In de Natur bewasst sick jede Grund över kort oder lang mit Büsche un meist ok Bööme, dat bedüdet een "natürliche Sukzession" löppt af. De Minsch hett in de Loop vun de Tid annere Ansprüche an de Landschop. De Buer brukt immer grötere Flächen op Grund vun de nödige Maschineninsatz. Nierdings warn veele Buern ok to Energiebuern (Windenergie, Biogas, Solarenergie, ...), de Ännerungen sind domit seker noch nich to Enne.

De Wannel in de Landschop is nich to översehn.